Gezi Direnişi vesilesiyle Avrupa’da yeniden alevlenen Türkiye’nin AB’ye katılım tartışmaları bazı gerçekleri çok net bir şekilde göz önüne seriyor.
Gezi Direnişi bir yandan Türkiye'nin AB'ye katılımını destekleyenler için olumlu bir gerekçe olarak gösteriliyor, Avrupan'nın savunduğu değerleri de içine alan büyük bir demokrasi hareketi olarak algılanıyor ve diresçilerinin bu nedenle desteklenmesi ...gerektiği vurgusu yapılıyor.
Bu görüşte olanların söyledikleri hemen hemen AB büyükelçisi ve Piyanist Fazıl Say'ın Türkiye'nin AB üyeliği ile yaptığı açıklamalarıyla örtüşüyor.
Fazıl Say, Gezi Direnişi vesilesiyle "Türkiye AB'ye giremez, girmemelidir" diyen Almanya Başbakanı Angela Merkel'e şöyle bir yanıt vermişti: "Ben şahsen buna üzüldüm. Buna en çok Türkiye'deki Gezi Park direnişçileri, özgürlükçüler, doğacılar, demokratlar, batılı Türkler, Türkiye'deki laikler üzülmüştür."
KAFA KARIŞIKLIĞI İYİ NİYETİNDEN
Fazıl Say yüreğiyle, zekası ve yaratıcılığıyla hiç kuşkusuz Türkiye'nin en önemli değerlerinden biridir. Demokrasi hareketi içerisinde, insan hakları, düşünce ve ifade özgürlüğünün gelişmesinde aydınlık görevini en ön saflarda çok iyi bir şekilde yerine getirebilen bir sanatçı. Ama buna rağmen Say’ın AB konusunda kafasının karışık olduğu görülüyor. “Türkiye AB'ye giremez” diyen Merkel'i eleştiren Say aynı anda "ben açıkçası çok da büyük bir AB hayranı değilimdir" diyebiliyor. Say şöyle devam ediyor: "AB'nin pek çok sorunu zaten var. Bunu benden çok daha iyi, siz bilirsiniz, anlatmama gerek yok...Ama, Avrupa Birliği oluşumunu , sadece "iyi niyetli" yaklaşımlarla ele almak gerektiğini düşünenlerdenim. Türkiye de, her açıdan , bu "iyi niyetli" formülün parçasıdır, parçası olmalıdır, olması dünya barışı için iyi olur..."
Fazıl Say’ın kafa karışıklığı belli ki “iyi niyetli”liğinden kaynaklanıyor. Diğer yandan ise Gezi Direnişi Türkiye'nin AB'ye katılımına karşı çıkan „kötü niyetli“ ırkçı ve emperyalist güçlerce yeni bir koz olarak kullanılıyor. Direnişçilere karşı orantısız şiddet kullanan polis, AKP hükümetinin otoriter yönetim tarzı, insan hakları, basın ve ifade özgürlüğünün yetersizliği Türkiye'nin AB'ye katılmasının önünde olan en büyük engel olarak gösteriliyor. Türkiye'nin AB'ye girmesine karşı lobicileri ırkçılıkla suçlayan Almanya'nın güçlü kalemlerinden Felix Dachsel Gezi Parkı ile yeniden alevlenen Türkiye'nin AB katılımını „taz“ gazetesinde şöyle yorumluyor: "Vahşileşmiş Başbakan Erdoğan'ı AB katılımını baskı aracı olarak kullanarak hizaya getirmek isteyenler, büyük bir yanılgı içerisindeler ve onun halen Avrupa'ya yönelik bir politika izlediğine inanmaktalar. Ama bu kesinlikle yanlıştır. (...) Erdoğan’ın Avrupa ideallerini benimseme, özerklik ve ifade özgürlüğünü kabul etme koşullarıyla AB'ye katılmak istemesi artık hiç olası görülmüyor: O, insan haklarıyla AVM arasında karar vermek zorunda kaldığında kararını hep AVM için verecektir. AB'nin Türkiye'ye sırtını çevirmesi sadece Erdoğan ve taraftarlarına yarayacaktır."
Hem Türkiye'nin AB'ye katılımına karşı çıkanların hem de katılımı onaylayanların haklılık payı vardır elbette. Ama iki taraf da şunu çok iyi anlamak zorunda: Avrupa Gezi’yi tartışırken maalesef yanlış varsayımlar üzerinde tartışıyor.Zira; tartışmalar (bazı istisnalar dışında) halen;
1. Türkiye'nin AB'ye katılma isteği yanılgısı temelinde konuşuluyor.
2. AB'nin özgürlük, insan hakları, demokrasi gibi bir takım değerler üzerine kurulu güvenilir bir birlik olduğu inancıyla yürütülüyor.
3. Atatürk düşmanlığıyla yapılıyor.
Bun nedenle; Avrupa Birliği oluşumunu "iyi niyetli" olarak ele almak ister istemez çelişkili sonuçların ortaya çıkmasına neden oluyor.
TÜRK HALKI İÇİN AB BİTMİŞTİR
Türk halkı bir zamanlar Fazıl Say gibi özgürlük, insan hakları, demokrasi gibi değerlerin savunucusu olduğunu ileri süren AB'ye ve AB katılımına son derece olumlu bakmıştı.Fakat bu yaklaşım bir yanılgıya dayanmaktaydı. Böyle olunca AB bir yandan Türkiye'yi oyalama taktikleri, diğer yandan ırkçı ve Müslümanları hedef gösteren çizgisiyle Türk halkının azımsanmayacak bir kısmını seriatçı yobaz AKP'nin kucağına itmiştir. AB’ye inanan diğer kesim ise koca bir hüsrana uğramıştı.
Özgürlük, insan hakları, demokrasi gibi değerlere inanan Türk halkı, artık inandıkları değerler için mücadele ederken başkalarından medet ummadan mücadele etmeye mecbur olduğunu görmüştür.
AB'nin tutumuna halen iyi niyetli bakanlar için vurgulayalım:
1. Türkiye'de, özellikle Gezi direnişçileri arasında AB sürecinin samimiyetliğine inanan kimse kalmamıştır.
2. Silah satan, etnik grupları ayrıştırak çatışmaları körükleyen ve kışkırtan, enerji ve diğer yeraltı kaynaklarını kontrol edebilmek için eli kanlı diktatörlere göz yuman, gizli programlarla hem kendi halkını hem de dünya halkını tüm evrensel kanunları ezerek ispiyonlayan, uluslararası mahkemelerde olsa olsa sadece Afrikalı siyah diktatörleri yargılayabilen ırkçı bir AB, inandırıcılığını tamamen kaybetmiş durumdadır.
Son olarak tarihi bir gerçeği belirtmekte yarar var:
AB'nin ilk temelleri 1951 yılında atılırken sadece ve sadece iktisadi nedenlerden dolayı atılmıştır. AB'nin daha sonraki genişleme sürecini de hiçbir zaman özgürlük, insan hakları, ifade ve düşünce özgürlüğü, eşitlik gibi hümanist kaygılar belirlememiştir. Zira; AB oluşumu tamamen emperyalist, kapitalist ve ırkçı temellere dayanmaktadır. Gezi halkının artık savaş çığırtkanlığı yapan, milyonlarca insanın katledilmesine neden olan, eli kanlı diktatörleri ve teröristleri yaratıp destekleyen ve silah tüccarlığı yapan işgalci ve haydut ülkelere veya oluşumlara tehhamülü kalmamıştır. Avrupa’da devam eden katılım tartışmaları hızlı gelişen dünyaya ayak uyduramayan, yönünü bulamayan ve elde edilen refahı muhafaza edemeyeceğini anlayan kitleleri teselli etmek ve oyalamak amacıyla sarf edilen yapay kimlik oluşturma çabalarıdır. Avrupa Birliği kendi kendine gelin güven ola dursun. Türk halkı için AB bitmiştir. Türk halkı kararını vermiştir. Gezi Direnişi şu günlerde Türk halkının bağımsızlık ihtiyacını ortaya koymuştur. Bu bağımsızlık özlemi Mustafa Kemal Atatürk’ün Türk halkına ve özellikle Türk gençliğine bıraktığı bir nasihattir. Bu özlem sonsuz ve evrenseldir.
Atilla Coşkun
Odatv.com
